Ανέκδοτο: Μια Φορά ένας χωρικός σηκώνεται πρωί πρωί να αρμέξει την αγελάδα του
Πάει στο στάβλο και τη βρίσκει νεκρή. Η στενοχώρια του ήταν μεγάλη. Η αγελάδα ήταν η μόνη πηγή χρημάτων που είχε για να τρέφει την οικογένεια του. Πάνω στην απελπισία του κρεμάστηκε.
Πάει η γυναίκα του στο στάβλο, βρίσκει την αγελάδα νεκρή και τον άνδρα της κρεμασμένο και πάνω στην απελπισία της τον μιμείται.
Πάει ο γιός στο στάβλο, βλέπει το θέαμα και αποφασίζει να πάει να πέσει στον ποτάμι να πνιγεί. Ήταν έτοιμος να πνιγεί όταν ένα χέρι τον βγάζει από το νερό. Ήταν μια γυναίκα πανέμορφη. Ποτέ του δεν είχε ξαναδεί τόσο ωραία γυναίκα.
– Είμαι η νεράιδα του ποταμού. Ξέρω τι σου συνέβη. Αν με ικανοποιήσεις πέντε φορές θα σε σώσω και θα αναστήσω τους γονείς σου και την αγελάδα.
Τη βάζει κάτω ο νεαρός, μια, δυο, τρεις φορές αλλά στην τέταρτη τα φτύσε.
– Καταραμένε, άντε πνίξου, είπε η νεράιδα και Και επιστρέφει στο νερό μέσα και πνίγεται.
Πάει στο στάβλο και ο δεύτερος αδελφός, βλέπει κι αυτός το θέαμα και πάει κι αυτός να πέσει να πνιγεί. Βουτάει στο ποτάμι και πάνω που παραλίγο να τον πάρει ο χάρος και η νεράιδα τον σώζει:
– Είμαι η νεράιδα του ποταμού. Ξέρω τι σου συνέβη. Αν με ικανοποιήσεις δέκα φορές θα σε σώσω και θα αναστήσω τους γονείς σου, τον αδελφό σου και την αγελάδα.
Τη βάζει κι αυτός κάτω και ξεκινάει το μέτρημα, μια φορά, δυο φορές, τρεις φορές, φτάνει και στην 8η φορά αλλά την ενάτη δεν άντεξε ούτε αυτός.
– Καταραμένε, άντε πνίξου κι εσύ, είπε η νεράιδα και και επιστρέφει στο νερό.
Πάει και ο τρίτος αδελφός, βλέπει τι συνέβη και πάει κι αυτός να πνιγεί στο ίδιο ποτάμι. Πάλι η ίδια νεράιδα τον σώζει.
– Είμαι η νεράιδα του ποταμού. Ξέρω τι σου συνέβη. Αν με ικανοποιήσεις δεκαπέντε φορές θα σε σώσω και θα αναστήσω τους γονείς σου, τα αδέλφια σου και την αγελάδα.
– Μόνο δεκαπέντε, θες. Εγώ μπορώ και πάνω από είκοσι!
– Α, έτσι μου σαι;! λέει η νεράιδα. Ε λοιπόν, τώρα, θέλω τριάντα.
– Σαράντα, της εκείνος.
– Κόλλα το.
Αρχίζει, λοιπόν, ο νεαρός να την ικανοποιεί απανωτά, την μία φρά μετά την άλλη χωρίς σταματημό. Είχε φτάσει στην 25η φορά και ξαφνικά σταματάει και της λέει:
– Δε φαντάζομαι μετά την τριακοστή φορά να πεθάνεις κι εσύ όπως η αγελάδα.
