Θεάσεις με δεινόσαυρους που υποδεικνύουν ότι, ίσως, εξακολουθούν να υπάρχουν
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Μαθαίνουμε από τη σύγχρονη επιστήμη και την ιστορία μας, ότι στην προϊστορία υπήρξαν μεγαλόσωμα ζώα τεραστίου μεγέθους που έζησαν κάποτε στη Γη, πριν από εκατομμύρια χρόνια. Οι δεινόσαυροι. Ένας αστεροειδής ή ένας μετεωρίτης που έπεσε στη Γη, τους εξαφάνισε όλους. Οι επιστήμονες φαίνεται να συμφωνούν μεταξύ τους πως ένας διαστημικός βράχος πιθανού πλάτους έξι μιλίων με ταχύτητα περίπου 45.000 μίλια την ώρα, έφερε τους δεινόσαυρους μπροστά στη μοίρα τους. Η σύγκρουση του βράχου έφερε σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων, τέφρα, σκοτεινιά και μπλοκάρισμα του ηλιακού φωτός, σχεδόν αδιάκοπη παγκόσμια όξινη βροχή, απώλεια φυτών και άλλων ζώων, διαλυμένη τροφική αλυσίδα. Δυστυχώς, όταν δεν υπάρχει φαγητό, δεν υπάρχει ζωή.
Μόνο τα οστά από ορισμένα είδη δεινοσαύρων έχουν εντοπιστεί και ανακτηθεί ώστε οι παλαιοντολόγοι να μας δώσουν την κοντινότερη εικόνα τους, σε ειδικά διαμορφωμένα μουσεία, για το πως μπορεί να ήταν όταν ζούσαν πριν από περίπου 65 εκ, χρόνια. Αλλά, πόσο σίγουροι είμαστε ότι δεν ζουν πια;
Υπάρχουν πολλές ιστορίες στην καταγεγραμμένη ιστορία μας, από μάρτυρες που υποτίθεται, όπως υποστηρίζουν, ότι είδαν γιγαντιαία ζώα που παραπέμπουν σε κάποιους από την πολυποίκιλη οικογένεια των δεινοσαύρων. Για κάποιες από αυτές τις θεάσεις λέγεται πως έγιναν αντιληπτές ακόμα και πριν από μόλις λίγες δεκαετίες. Στη συνέχεια θα δούμε δύο από τις πιο περίεργες παρατηρήσεις.
Οι πτεροδάκτυλοι και οι πτερόσαυροι, γενικότερα, ήταν από τα πρώτα ιπτάμενα ερπετά που ζούσαν στην Ιουρασικκή περίοδο και ήταν από τα συνηθισμένα πτηνά στον κόσμο των δεινοσαύρων. Τα εξειδικευμένα και μεγάλα φτερά τους, τους επέτρεπαν να διασχίζουν τεράστιες αποστάσεις χωρίς να ξοδεύουν πάρα πολύ προσπάθεια. Ο μεγαλύτερος πτερόσαυρος είχε φτερά στο μέγεθος ενός σημερινού λεωφορείου και μπορούσε εύκολα να αρπάξει έναν άνθρωπο – αν θα υπήρχαν τότε – και να τον καταπιεί ολόκληρο.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1976, τρεις καθηγητές σχολείου στο Τέξας, ισχυρίζονται ότι είδαν ενώ οδηγούσαν σε έναν απομονωμένο δρόμο νοτιοδυτικά του San Antonio, ένα γιγαντιαίο πουλί, να γλιστρά μόλις λίγα μέτρα πάνω από τα ηλεκτροφόρα καλώδια που εκτείνονταν κατά μήκος. Την ίδια χρονιά, στο San Benito του Texas, δύο αστυνομικοί, ο Arturo Padilla και ο Homero Galvan, ανέφεραν ότι υπήρξαν επίσης μάρτυρες ενός παρόμοιου πλάσματος τις πρώτες πρωινές ώρες.
Και δεν είναι μόνο αυτές οι μαρτυρίες, καθώς υπάρχουν παρόμοιες περιγραφές για το 1978 και το 1982, αλλά και μεταξύ 2001 και του 2002 σε άλλες περιοχές. Παρά την ταραχή που προκάλεσαν οι αυτόπτες μάρτυρες με τα όσα έλεγαν και διέδιδαν, αλλά και το ενδιαφέρον που έδειξαν οι κρυπτοζωολόγοι, δεν υπήρξαν σαφείς αποδείξεις για την ύπαρξή των συγκεκριμένων ερπετών-πουλιών. Οι σκεπτικιστές, από τη μεριά τους, υποστηρίζουν ότι οι παρατηρήσεις αυτές ήταν απλώς περιπτώσεις οπτικής ψευδαίσθησης ή περίεργης προοπτικής. Πολλά πουλιά που πετούν, μέσω ειδικών συνθηκών φωτισμού που μπορεί να δημιουργήσει το γύρω περιβάλλον εκείνη τη στιγμή, θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει την εμφάνιση μιας μεγάλης σκιάς. Η αντιπαράθεση ενός πουλιού πολύ κοντά σε έναν μάρτυρα με άλλα πουλιά πιο μακριά στο βάθος θα μπορούσε εύκολα να «ξεγελάσει» το μάτι του μάρτυρα και να πιστέψει ότι είδε ένα γιγαντιαίο πουλί.
Ανάλογες θεάσεις υποτίθεται ότι έχουν υπάρξει και στο Κονγκό. Εκεί, ένα είδος πτερόσαυρου το ονομάζουν kongamato. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι λέγεται πως ένα μεγάλο μέρος των σύγχρονων παρατηρήσεων kongamato συμβαίνει σε έναν εξαιρετικό τόπο παρατήρησης πουλιών. Ωστόσο, οι παρατηρητές πουλιών δεν φαίνεται να έχουν αναφέρει κάτι σχετικά με την παρουσία τους. Αλλά δεν είναι μόνο τα ιπτάμενα ερπετά που υποστηρίζουν ότι είδαν κάποιοι μάρτυρες.
Ανάμεσα σε πολλά, υπάρχει ένα ποτάμι στο Αφρικανικό Κονγκό. Η γύρω ζούγκλα δεν έχει ακόμα εξερευνηθεί πλήρως. Εκεί φαίνεται να υπάρχουν πολλά μυστικά κρυμμένα. Οι ντόπιες φυλές μιλούν για το Mokele-mbembe, ένα θηρίο που όσοι υποστηρίζουν ότι το είδαν το περιγράφουν ως ένα φοβερό πλάσμα με το σώμα όπως περίπου ενός ελέφαντα, με μια πολύ μακριά ουρά και ένα πάρα πολύ ψηλό λαιμό που τελειώνει σε ένα μικρό, συγκριτικά, κεφάλι. Τρέφεται με φυτά και είναι εξαιρετικά επιθετικό. Του αρέσει να αναπαύεται στα βάθη των ποταμών ή μεγάλων λιμνών και αναποδογυρίζει οποιοδήποτε σκάφος που τολμάει να χαλάσει την ησυχία του διασχίζοντας τα συγκεκριμένα νερά.
Η περιγραφή του θυμίζει εξαφανισμένα σαυρόποδα, όπως τον Διπλόδοκο ή τον Αργεντινόσαυρο. Υπήρξαν αρκετές πραγματικές αποστολές που προσπάθησαν να εντοπίσουν τον συγκεκριμένο δεινόσαυρο, ήδη από το 1776. Δεν υπήρξαν, όμως, σαφείς αποδείξεις για την ύπαρξή του, οπότε γενικότερα έχει υποστηριχτεί ότι πρόκειται για έναν μύθο που έχει χρησιμοποιηθεί από ψευδοιστορικούς, ψευδοεπιστήμονες, κρυπτοζωολόγους και δημιουργιστές στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι η επιστήμη κάνει λάθη και κυρίως για να ακυρώσουν την επιστημονική συναίνεση σχετικά με την Εξέλιξη.
Αυτές ήταν δύο από τις πιο χαρακτηριστικές θεάσεις με δεινόσαυρους. Στη συνέχεια ακολουθεί ένα βίντεο με τίτλο 5 Cryptid Sightings that Could Prove Dinosaurs Still Exist όπου μπορείτε να μάθετε για τρεις ακόμα περισσότερες θεάσεις, αλλά και να δείτε γκραβούρες και σκίτσα εποχής που απεικονίζουν διάφορους δεινόσαυρους τους οποίους οι μάρτυρες ορκίζονται ότι τους είδαν με τα μάτια τους. Για υπότιτλους: Ρυθμίσεις, Υπότιτλοι, Προτεινόμενη γλώσσα, Υπότιτλοι, Αυτόματη μετάφραση, Ελληνικά
diadrastika / Image by ELG21 from Pixabay
