Ξέρετε γιατί λέμε «Χτύπα Ξύλο»;

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Δρυάδες ήταν Νύμφες των δασών. Το όνομά τους προέρχεται από τη Δρυς. Όπως λέει η παράδοση, ήταν νύμφες των δέντρων, ειδικά των βελανιδιών, κάτω από τις οποίες ζούσαν.

Οι αρχαίοι τις διέκριναν από τις Αμαδρυάδες, οι οποίες ήταν οι ψυχές των φυτών και ζούσαν όσο και αυτά, ενώ οi Δρυάδες ήταν αθάνατες.

Αν και από τον Όμηρο είναι γνωστές πολλές ονομαστές νύμφες εντούτοις δεν αναφέρονται αυτές. Οι Δρυάδες μαζί με τις Ορειάδες ή Ορεστιάδες συνόδευαν τους Ολύμπιους θεούς στα όρη και τις χαράδρες και ιδιαίτερα συνέρχονταν ερωτικά μέσα σε ωραία σπήλαια με τους Σειληνούς και τον Ερμή, παίζοντας και αστειευόμενες με τον Απόλλωνα, τον Πάνα, τον Πρίαπο κ.ά. Συχνά τις Δρυάδες φαίνεται να τις καταδίωκαν οι Σάτυροι.

ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Μέσα στα μεγάλα δέντρα με τις πλούσιες φυλλωσιές, κατοικούσαν οι Δρυάδες. Ήταν νεράιδες καλές, λυγερές και χαρούμενες, αθάνατες όσο ζούσε το δέντρο τους. Αυτές οι όμορφες νεράιδες, προστάτευαν όχι μόνο την φύση, αλλά και τους θνητούς.

Όταν ένας άνθρωπος φοβόταν κάποιο κακό, όταν άκουγε λόγια απειλητικά και κατάρες, έτρεχε στο δέντρο μιας Δρυάδας και χτυπούσε με το χέρι του τον κορμό.

Η Δρυάδα άκουγε τον κτύπο και αμέσως έδιωχνε μακρυά το κακό, τον φόβο και την συμφορά.

Από εκείνα τα χρόνια μας έμεινε η συνήθεια να χτυπάμε ξύλο, έστω κι` αν ούτε δέντρα ούτε και νεράιδες υπάρχουν πια γύρω μας..

πηγές el.wikipedia.org και Nicos Kastanias

Βάλε το email σου στην φόρμα για να λαμβάνεις τα άρθρα μας.