Ανέκδοτο: Νεαρός μπαίνει σε ένα φαρμακείο και ρωτάει την κυρία πίσω από τον πάγκο
– Συγνώμη, μπορώ να μιλήσω στο φαρμακοποιό;
– Εγώ είμαι νεαρέ μου ! του λέει η γυναίκα που ήταν γύρω στα πενήντα.
– Ωωω, ξεχάστε το καλύτερα. Χαίρεται ! είπε εκείνος και γύρισε να φύγει.
Ήταν ολοφάνερο ότι θα προτιμούσε να μιλήσει σε άντρα φαρμακοποιό και η γυναίκα το κατάλαβε.
Του χαμογέλασε και του είπε:
– Νεαρέ μου, εγώ και η αδελφή μου είμαστε φαρμακοποιοί εδώ και 40 χρόνια. Έχουμε ακούσει τα πάντα ! Μην ντρέπεσαι λοιπόν.
Εκείνος το ξανασκέφτηκε. Δεν είχε να χάσει κάτι κι έτσι άρχισε να εξηγεί το πρόβλημά του:
– Εεε, καλά, εντάξει. Ακούστε το πρόβλημά μου : Όταν μου σηκώνεται, μένει έτσι για ώρες. Όσες φορές και αν αυvαvιστώ, δεν πέφτει με τίποτε!
Τα μάτια της φαρμακοποιού άστραψαν, αλλά προσπάθησε να το κρύψει.
– Μπορείτε να μου δώσετε κάτι; ρώτησε, τελικά ο νεαρός.
– Μια στιγμή να συμβουλευτώ την αδελφή μου, του είπε η φαρμακοποιός με ένα αινιγματικό χαμόγελο.
Η φαρμακοποιός χάνεται πίσω από μία κουρτίνα και επιστρέφει σε λίγα λεπτά.
– Λοιπόν, βρήκατε κάτι; Υπάρχει κάποια αγωγή, κάτι; Τι θα μου δώσετε; ρώτησε εκείνος γεμάτος ολοφάνερο άγχος και ντροπή.
Η γυναίκα φαρμακοποιός με όση γοητεία και σιγουριά διέθετε, του είπε με πειστικό τρόπο:
– Νεαρέ μου, μίλησα με την αδελφή μου. Σου δίνουμε 500 ευρώ την εβδομάδα και το ένα τρίτο του φαρμακείου ! !
diadrastika
