Μέγας Αλέξανδρος και οι Ιπτάμενες Ασπίδες που «είδε» στην Τύρο
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Είδε, στ’ αλήθεια, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο στρατός του, ιπτάμενα αντικείμενα γνωστής (IFO) ή άγνωστης ταυτότητας (UFO) να τον βοηθούν στην πολιορκία της Τύρου το 332 πΧ; Καθώς δεν υπάρχουν αρχαία κείμενα ή πηγές (απ’ όσο μπορούμε επίσημα να γνωρίζουμε) τα οποία να αναφέρουν κάτι σχετικό, παρεμφερές ή παρόμοιο γεγονός, δεν μπορούμε να το ισχυριστούμε. Ωστόσο, υπάρχουν φημισμένοι ερευνητές UFO οι οποίοι φαίνεται να έχουν στα χέρια τους ή να έχουν διαβάσει κάποια σχετικά κείμενα, για τα οποία δεν αναφέρουν ούτε την αρχική πηγή ούτε τον συγγραφέα τους. Κρατούν τα χαρτιά τους κλειστά…
Τα κείμενα αυτά θεωρείται ότι μπορεί να είναι των Αρία, Μεγασθένη και Πτολεμαίου. Έχουμε, λοιπόν, τα εξής, μοναδικά στοιχεία: Ο W. Raymond Drake στο Θεοί και Αστροναύτες στην Ελλάδα και Ρώμη, Λονδίνο 1976, σελ. 115-116 αναφέρει: «O Frank Edwards, ένα φημισμένος ερευνητής ΑΤΙΑ, αναφερόμενος σε μια πηγή που δυστυχώς δεν αποκαλύπτει, γράφει: “Έξυπνα όντα από το διάστημα μπορεί ήδη να μας παρακολουθούν από ψηλά”».
Διαβάστε επίσης: Μεταμόρφωσε το Νησί της Τύρου σε Χερσόνησο. Η έξυπνη στρατηγική του Μ. Αλεξάνδρου
Cronistoria su oggetti volanti del passato – Appunti per una clipeostoria, Clypeus #9, 1st Semester 1966, σελ. 7 (Anno 111, No 2)), σχολίασε επικριτικά τη στάση του Giovanni Gustavo Droysens (φημισμένου Γερμανού ιστορικού του 19ου αιώνα) να μην αναφέρει το περιστατικό που ακολουθεί (διότι το έλαβε ως υπερβολή των Μακεδόνων) στο Storia di Alessandro il Grande (Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Αυτά που έγραψε ο Fenoglio μετάφρασε και ο Drake που προαναφέραμε (ερευνητής της σχολής Ντένικεν) λίγα χρόνια αργότερα:
«O Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν ο πρώτος που τους είδε ούτε ήταν ο πρώτος που ενοχλήθηκε από αυτούς. Μας αναφέρει για δύο περίεργα σκάφη που εφόρμησαν επανειλημμένα στον στρατό του μέχρι που οι πολεμικοί του ελέφαντες, οι άνδρες του, και τα άλογα του πανικοβλήθηκαν σε τέτοιο βαθμό που αρνήθηκαν να διασχίσουν τον ποταμό στον οποίο συνέβηκε το γεγονός (σημείωση: πιθανόν ο ποταμός Jaxartes) Σε τι έμοιαζαν αυτά τα πράγματα; O ιστορικός του τα περιγράφει ως μεγάλες λαμπερές ασπίδες, που εκτόξευαν φωτιά γύρω από τις παρυφές… πράγματα που ήρθαν από τον ουρανό και γύρισαν στον ουρανό» (119)
Αυτό το αξιοπρόσεχτο περιστατικό κατά τα φαινόμενα παραλληλίστηκε και από μια εξίσου φανταστική επίσκεψη κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Τύρου από τον Αλέξανδρο το 332 π.Χ. Ο πολυμαθής Ιταλός Alberto Fenoglio, στο Ιστορία ιπτάμενων αντικειμένων του παρελθόντος, αναφέρει, ενώ παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε και την μετάφραση: Η πολιορκία της Τύρου
Διαβάστε επίσης: Άορνος Πέτρα: Το θρυλικό άπαρτο οχυρό που κατέλαβε ο Μέγας Αλέξανδρος
«L’assedio di Tiro – Durante l’assedio di Tiro nell’anno 332 a. C. sono stati notati degli strani oggetti volanti. Giovanni Gustavo Droysen nella sua opera «Storia di Alessandro il Grande» volutamente non lo cita, ritenendolo parto di fantasia dei soldati macedoni.
La fortezza non cedeva, le sue mura verso terra erano alte una quindicina di metri e costruite solidamente che nessuna macchina d’assedio era in grado di danneggiarle. I tirii disponevano dei grandi tecnici e costruttori di macchine da guerra del tempo e intercettavano per aria le frecce incendiarie ed i proiettili scagliati dalle catapulte sulla.
Un giorno, all’improvviso, comparvero sul campo macedone i misteriosi oggetti; questi scudi volanti, come erano stati battezzati, procedevano in formazione a triangolo con in testa uno molto grosso; gli altri erano piccoli di circa la. In tutto erano cinque. Narra l’ignoto cronista che girarono lentamente su Tiro, mentre migliaia di guerrieri delle due fazioni stavano a guardarli stupiti. Ad un tratto, dal grosso degli «scudi», come un lampo che un tratto
delle mura e queste si sbriciolarono, altri lampi seguirono e mura e torri, come se fossero solo state costruite di fango, si dissolsero, lasciando via libera agli assedianti che si rovesciarono come una valanga dalle brecce. Gli «scudi volanti» volteggiarono sulla, non venne completamente espugnata, poi velocissimamente sparirono in alto, confondendosi in breve con l’azzurro del cielo».
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ από την δεύτερη παράγραφο και κάτω:
«Το φρούριο δεν έπεφτε. Τα τείχη του είχαν 50 πόδια ύψος και ήταν τόσο συμπαγή που καμία πολιορκητική μηχανή δεν μπορούσε να τα καταστρέψει. Οι Τύριοι τοποθετώντας καταλλήλως τους μεγαλύτερους τεχνικούς και κατασκευαστές πολεμικών μηχανών της εποχής, αναχαίτισαν στον αέρα τα βέλη και τα βλήματα που εκτοξεύονταν προς την πόλη από τους καταπέλτες (των Μακεδόνων).
Μια μέρα, ξαφνικά, εμφανίστηκαν πάνω από το Μακεδονικό στρατόπεδο αυτές οι ιπτάμενες ασπίδες, όπως τις αποκάλεσαν, που πετούσαν σε τριγωνικό σχηματισμό με μια υπερβολικά μεγάλη (ασπίδα) να τις καθοδηγεί. Οι υπόλοιπες ήταν μικρότερες, σχεδόν το μισό. Συνολικά ήταν πέντε. Ο άγνωστος χρονικογράφος αναφέρει ότι έκαναν κύκλους αργά πάνω από την Τύρο ενώ χιλιάδες πολεμιστές και των δύο πλευρών καθόταν ακίνητοι και τις παρακολουθούσαν με δέος.
Ξαφνικά από την μεγαλύτερη ασπίδα εξήλθε μια αστραπή σαν κεραυνός που χτύπησε τα τείχη τα οποία κατέρρευσαν. Άλλες αστραπές ακολούθησαν και τείχη και πύργοι διαλύονταν, ως να είχαν κτιστεί από λάσπη, αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο για τους πολιορκητές που ξεχύθηκαν κατόπιν σαν χιονοστιβάδα. Οι ιπτάμενες ασπίδες αιωρήθηκαν πάνω από την πόλη μέχρι που αυτή ολοκληρωτικά κατελήφθη. Κατόπιν γρήγορα εξαφανίστηκαν ψηλά, αφήνοντας πίσω τους καθαρό μπλε ουρανό» (120)
Ιστορικές πηγές για όλα αυτά δεν φαίνεται να υπάρχουν. Εάν, ωστόσο, συνδυάσουμε τα παραπάνω με κάποιες περίεργες πληροφορίες που αναφέρονται στον Αρριανό Αλεξάνδρου Ανάβασις, ίσως να μπορούσε να βγει κάποιο συμπέρασμα αλλά –και πάλι– όχι, ιδιαίτερα, ασφαλές. Αν θέλουμε να είμαστε πραγματιστές και αντικειμενικοί, ο Μέγας Αλέξανδρος δεν «είδε» ιπτάμενες ασπίδες στην Τύρο με βάση τα αρχαία κείμενα που έχουν διασωθεί. Αλλά κι αν ακόμα υπήρχαν τέτοιες περιγραφές, ιστορικοί και φιλόλογοι θα τα προσπερνούσαν ως μύθους.
diadrastika / Image by Andreas Schlereth from Pixabay
