Πρόσωπα θεών στον Ιερό Βράχο και σε βουνά της Ελλάδας σε εικόνες. Πραγματικά Γλυπτά ή παρειδωλίες;
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Βραχομορφές ή Βραχοπροσωπείες; Τυχαία Καλλιτεχνήματα της Φύσης ή του ανθρώπου; Φυσικοί σχηματισμοί που ξεγελούν το ανθρώπινο μάτι; Τα φιλοτέχνησαν άνθρωποι; Εξωγήινοι; UFO; (Διαβάστε επίσης: Γίγαντες και Τιτάνες. Παρειδωλίες σε Όλη τη Γη)
ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Ανθρώπινο κατασκεύασμα, ή παιχνίδι της φύσεως, είναι η μορφή που εμφανίζεται επάνω στον βράχο της Ακροπόλεως και είναι ορατή από την Πλάκα; Με προσεχτική παρατήρηση κάποιος με οξεία όραση θα διακρίνει άλλες δέκα με έντεκα μορφές. Από έρευνες που έχουν γίνει στα συρτάρια της Ιστορίας, σε βιβλία και σε λεξικά αρχαιολογίας δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν την παραμικρή αναφορά για τα γλυπτά πρόσωπα που εμφανίζονται στον Ιερό βράχο.
Έχει λεχθεί για το ένα «πρόσωπο» που είναι και το πιο καθαρά «φανερό» ότι προϋπήρχε της κατασκευής του Παρθενώνα, δηλαδή στην προκλασική εποχή. Άλλες πάλι θεωρίες τοποθετούν τα γλυπτά αυτά στην Πελασγική εποχή. Η πιο, ίσως, πρωτοποριακή άποψη είναι εκείνη που θέλει το ένα από τα πρόσωπα να παριστάνουν τον Δία ή τον Περικλή. Η πιο ματαιόδοξη άποψη, πάντως, είναι να απεικονίζει τον Φειδία λαξευμένο από τους ίδιους τους μαθητές του.
ΤΑΥΓΕΤΟΣ
Στον Ταΰγετο συναντούμε μία πληθώρα βραχογλυπτικών που πραγματικά, αν μη τι άλλο, προβληματίζουν. Ξεκινώντας από τους πρόποδες του όρους, αν παρατηρήσουμε καλά, θα δούμε να διαγράφεται το κεφάλι ενός σκύλου που κοιτά σχεδόν προς τα πάνω. Αν ακολουθήσουμε το βλέμμα του τότε θα ανακαλύψουμε ένα κεφάλι που φέρει στέμμα με κέρατα αντιλόπης. Το πρόσωπο αυτό είναι στραμμένο προς τον ουρανό. Δίπλα, αριστερά του διακρίνουμε ένα ακόμη πρόσωπο, χωρίς άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που, επίσης, κοιτά σχεδόν προς τα πάνω.
Διαβάστε επίσης: Ποιοι και Πως Έκοψαν Φέτες Αυτόν τον Βράχο πριν Χιλιάδες Χρόνια;
Αριστερά, προς τα πίσω, ξεχωρίζουμε με αρκετή άνεση ένα γνωστό μας γεωμετρικό σχήμα. Μία πυραμίδα. Για την πυραμίδα αυτή, πολλά έχουν ειπωθεί και γραφεί, θεωρίες πάρα πολλές για να τις αναφέρουμε. Ανάμεσα στα άλλα πως το ιερό όρος είναι κοσμικό κέντρο, όπως οι Δελφοί. Είναι δηλαδή ένας ομφαλός μέσω του οποίου, περνά νοητός άξονας, τον οποίο αν προεκτείνουμε στο Σύμπαν συναντά τον αστερισμό της Πλειάδος (Ταϋγέτης).
ΣΟΥΡΜΕΝΑ
Ολόκληρη η κορυφή του λόφου στα Σούρμενα αποτελεί ένα κεφάλι εστεμμένο που κοιτάζει τον ουρανό. Φαίνεται από τον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου στην Γλυφάδα.
ΛΕΩΝΙΔΙΟΝ
Θυμίζει γυναίκα που κάθεται. Μόνο με λίγη φαντασία μπορούμε να υποθέσουμε διάφορα πράγματα. Πάντως, στην γύρω περιοχή υπάρχουν παραδόσεις για νεράιδες και ξωτικά. Ακόμα και σήμερα.
Βρίσκεται στον δρόμο από το Λεωνίδιον για την Σπάρτη, πριν τον Άγιο Βασίλειο, στην αριστερή πλευρά της χαράδρας.
ΖΑΚΥΝΘΟΣ
ΜΗΛΟΣ
Αν πάτε στην Μήλο και κάνετε με τον καραβάκι το γύρω του νησιού, θα δείτε μέσα από την θάλασσα να ορθώνονται βράχοι μέχρι και δέκα μέτρα ύψος. Θα διαπιστώσετε αμέσως πως η μορφή τους θυμίζει ζώα. Οι βράχοι αυτοί, μοιάζουν να έχουν σώμα που στην κορυφή υπάρχει κεφάλι με ανοιχτό το στόμα. Σε πολλούς χάρτες αναφέρονται και ως «Βενετσιάνες». Έχει καθιερωθεί, όμως, τους βράχους αυτούς να τους ονομάζουν «αρκούδες». Οι γνώριμες φιγούρες των αξιολάτρευτων αυτών ζώων που δίνουν οι βράχοι είναι φυσικοί σχηματισμοί. Κανείς δεν φαίνεται να τους λάξεψε.
Σε μία από τις «Αρκούδες» θα πρέπει να προσέξουμε πως εκεί που τελειώνει το πηγούνι αρχίζει το μέτωπο ενός ανθρώπινου προσώπου, το οποίο διακρίνεται πολύ καθαρά. Θυμίζει μάσκα αρχαίας τραγωδίας. Το όλον, φέρνει στο μυαλό την κλασσική φιγούρα του Ηρακλή με την λεοντοκεφαλή στο κεφάλι του.
Πόση μεγάλη σύμπτωση μπορεί να υπάρχει σε έναν βράχο που υπάρχουν δύο φιγούρες που θυμίζουν ζώο και ανθρώπινο πρόσωπο, να έχουν σχηματιστεί από τα ανεμοδαρμένα κύματα, τους αέρηδες, τις βροχές και γενικότερα από τις διάφορες συνθήκες που επικρατούν στην Φύση;
ΠΙΟ ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Με μια πρώτη ματιά δεν διακρίνεται εύκολα το σχέδιο που έχει δημιουργηθεί επάνω στον βράχο. Όμως, χάρη στην σκιαγράφηση που έχει γίνει μπορούμε πολύ εύκολα να αντιληφθούμε τι απεικονίζεται. Αυτό που βλέπουμε μοιάζει με κάθετη τομή πυραυλικού πιλοτηρίου ή άλλου αεροσκάφους ή απλά σκάφους. Ωστόσο θυμίζει έντονα κάποια συγκεκριμένα αγαλματίδια, όπως αυτό που εικονίζεται ακριβώς από κάτω και λέγεται ότι φυλάσσεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Κωνσταντινούπολης, ένα αμφιλεγόμενο αντικείμενο. (Διαβάστε σχετικά: Το «Αρχαίο Διαστημόπλοιο» στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης, με τον ακέφαλο πιλότο)
ΧΑΡΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ
Μία άλλη αξιοπρόσεχτη περίπτωση είναι στην Παλαιόπολη της Σαμοθράκης. Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, βρίσκεται ένας αινιγματικός βράχος (φώτο: Samotrace map 2), ο οποίος αποτελεί τμήμα τοίχου και έχει σχήμα όμοιο με το σχήμα που παρουσιάζεται στις σύγχρονες χαρτογραφήσεις το νησί της Σαμοθράκης.
Η ομοιότητα, (όπως βλέπετε στην ένθετη και μετά από επεξεργασία φωτο) είναι εκπληκτική! Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ο βράχος έχει την ίδια περίπου ηλικία με το άγαλμα «Νίκη Σαμοθράκης» δηλαδή μεταξύ 3 – 2 π.Χ. αιώνα.
Ο συγκεκριμένος βράχος-χάρτης είναι φανερό ότι καμία σχέση δεν έχει με την μορφή και τον όγκο των άλλων οικοδομικών λίθων. Η διάμετρος του βράχου είναι ένα μέτρο ενώ οι άλλοι κατά πολύ μικρότεροι. Άγνωστο ποιος την τοποθέτησε εκεί και γιατί. Όπως επίσης άγνωστο παραμένει αν λαξεύτηκε επίτηδες, ώστε να πάρει το σχήμα του νησιού, ή εάν έτσι εξορύχτηκε ή βρέθηκε.
ΟΛΥΜΠΟΣ
Βρίσκεται στον Όλυμπο. Τι μπορούμε να πούμε; Η εικόνα τα λέει όλα. Αλλά σίγουρα κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα εάν πρόκειται για την κεφαλή του Δία.
the zeus in his throne
Δείτε, επίσης, το πρόσωπο του Δία στον Γιούχτα, Κρήτη.
Δείτε επίσης, το πρόσωπο του Μέγα Αλέξανδρου στην Ακρόπολη.
Και φυσικά, όλα αυτά που παρουσιάσαμε, δεν είναι τα μοναδικά. Υπάρχουν παρα πολλά ακόμα.
Αλλά…
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ;
1) ΓΛΥΠΤΑ
Για να πούμε με βεβαιότητα ότι πρόκειται για ανθρώπινες κατασκευές θα πρέπει να γίνουν μελέτες που να αφορούν την πλαστικότητα αυτών των προσώπων. Δηλαδή να μην υπάρχει δυσαναλογία στις αποστάσεις των ματιών γύρω από την μύτη, των αυτιών, αλλά να υπάρχει αναλογία μύτης, στόματος, μετώπου κλπ.
2) ΠΑΡΕΙΔΩΛΙΑ
Ένας φυσικός σχηματισμός που στα μάτια μας θυμίζει ένα πρόσωπο. Αυτό είναι φυσικό να συμβαίνει καθώς ήδη από την γέννησή μας ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να αναγνωρίζει άμεσα πρόσωπα. Μεγαλώνοντας ο άνθρωπος, αυτός ο μηχανισμός αναγνώρισης γίνεται τόσο αποτελεσματικός που μπορεί να ξεχωρίσει εύκολα ένα πρόσωπο ανάμεσα από άλλες λεπτομέρειες. Από μία παιδική ζωγραφιά (ένας κύκλος για κεφάλι, τελίτσες για μάτια, και απλές γραμμές που σχηματίζουν το υπόλοιπο σώμα) μέχρι του να βλέπουμε πρόσωπα ή ανθρώπινες φιγούρες εκεί που δεν υπάρχουν, καθώς υποσυνείδητα προσπαθούμε να δούμε ένα πρόσωπο, μόνο από σκιές και φως (Carl Sagan). Παρειδωλίες ή/και τυχαία καλλιτεχνήματα της φύσης είναι η πιθανότερη εξήγηση που θα έδινε ένας λογικός άνθρωπος.
3) Ο ΤΟΠΟΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
Αρχαίοι λαοί θεωρούσαν την Φύση ως ένθεη και ζωντανή, ολοζώντανη, ως νου. Έχει λεχθεί, επίσης, ότι ένας τόπος καταγράφει και αναπαράγει γεγονότα (όπως π.χ. οι Δροσουλίτες). Ενδεχομένως, λοιπόν, η Φύση να μπορεί και να δημιουργήσει ως καλλιτέχνης, ειδικά σε έναν χώρο που από τους ανθρώπους ανέκαθεν θεωρούνταν ιερός. Σε ένα υπερβατικό κόσμο, μη πραγματικό, σε έναν κόσμο που η επιστήμη δεν παραδέχεται την ύπαρξή του, θα μπορούσε, ίσως, να υποτεθεί ή ακόμα και να υποστηριχτεί, ότι όλες αυτές οι μορφές αποτελούν μία φυσική αντίδραση-εναντίωση του βράχου σε κάποιες καταστάσεις. Καθώς θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο τόπος αυτός είχε μία συγκεκριμένη προσωπικότητα…
Δηλαδή, όταν ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε εκκλησία της Αγίας Σοφίας, επί Ιουστινιανού και αργότερα της Θεοτόκου, ο βράχος θέλησε -και με την βοήθεια των καιρικών φαινομένων- να αποτυπώσει την άποψή του σχηματίζοντας με τα χρόνια τις μορφές αυτές προκειμένου να δηλώσει την αντίθεσή του. Αυτές οι μορφές, ενδεχομένως, αργότερα αλλοιώθηκαν είτε κατά την εκστρατεία του Ενετού Φραγκίσκου Μοροζίνη το 1867 ή κατά τις καταστροφές που έλαβαν χώρα κατά την περίοδο της ελληνικής επανάστασης.
diadrastika
