Ανέκδοτο: Ήταν ένα σπερματοζωάριο που του είπαν να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορούσε

Ανέκδοτο: Ήταν ένα σπερματοζωάριο που του είπαν να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορούσε

Είναι ένα σπερματοζωάριο, που μόλις έχει δημιουργηθεί. Φαινόταν ήδη πολύ πιο έξυπνο τα άλλα. Κάτι του έλεγε μέσα του πως ήταν διαφορετικό και ξεχωριστό. Καθώς, όμως, δεν γνώριζε τι είναι και τι κάνει, βρίσκει μια ομάδα πιο παλιών σπερματοζωαρίων και τρέχει προς το μέρος τους…

– Ρε παιδιά, τα ρωτάει. Τι είμαστε εμείς;

– Εμείς, είμαστε σπερματοζωάρια! του εξηγούν.

– Και γιατί υπάρχουμε; Τι κάνουμε σε αυτή τη ζωή; Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας;

– Άκου να δεις, φίλε μου, λέει ένα. Εμείς γονιμοποιούμε ωάρια για να δημιουργηθούν άνθρωποι από εμάς.

– Ενδιαφέρον ακούγεται, λέει το μικρούλικο. Και πως γίνεται αυτό;

– Να θα κάθεσαι εδώ και θα περιμένεις. Μόλις νιώσεις ότι εκτοξεύεσαι και ταξιδεύεις με ταχύτητα σε έναν υγρό και σκοτεινό χώρο, θα αρχίζεις να φωνάζεις «είμαι σπερματοζωάριο, είμαι σπερματοζωάριο», θα σε ακούσει το ωάριο, θα σου φωνάξει κι αυτό, οπότε πας σφαίρα προς το μέρος του. Θα τρέχεις όσο μπορείς πιο γρήγορα. Να μας περάσεις όλους αν μπορείς και να φτάσεις πρώτος. Δεν σταματάς για κανένα λόγο, ό,τι κι αν ακούσεις ό,τι κι αν σου πουν, γιατί τότε θα σε περάσουν οι άλλοι φίλοι μας. Μόλις το φτάσεις το ωάριο, μπαίνεις μέσα και… Αυτό είναι!

Τα ακούει με μεγάλη προσοχή όλα αυτά το σπερματοζωάριο, οπότε κάθεται σε μια γωνιά και περιμένει… περιμένει… περιμένει… Είχε αρχίσει να βαριέται, όταν κάποια στιγμή επιτέλους, αισθάνεται την μεγάλη εκτόξευση!

Αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε έναν υγρό και σκοτεινό χώρο, οπότε με όλη την δύναμη της ψυχής του, αρχίζει να τρέχει όσο μπορούσε πιο γρήγορα φωνάζοντας:

Βάλε το email σου στην φόρμα για να λαμβάνεις τα άρθρα μας.

ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!!
ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!!
ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!!

Ξαφνικά, ακούει πίσω του τη φωνή του καθοδηγητή του να φωνάζει προς όλους τους συναδέλφους:

– Γυρίστε όλα πίσω. Σταματήστε και γυρίστε όλα πίσω…

Ο φίλος μας, όμως, αν και αρχικά δίστασε, αποφάσισε ότι έπρεπε να φτάσει στον προορισμό του και ότι για κανένα λόγο δεν έπρεπε να σταματήσει, όπως του είχε πει ο παλιός. Και συνέχισε να τρέχει φωνάζοντας:

ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!!
ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!!
ΕΙΜΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ!!!

Ξαφνικά, έγινε μέρα και ύστερα σκοτάδι και άκουσε μία άλλη φωνή από δίπλα του:

– Σκάσε πια, σ’ ακούσαμε… Κι εγώ είμαι τερηδόνα αλλά δεν το κάνω θέμα.

diadrastika.com