Τα Μυστικά Κλειδιά των Ουρανών στο Ελλάνιο Όρος
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Παλιά, σε ένα μικρό χωριό χωμένο στις πτυχές της Αίγινας, στο Ελλάνιο Όρος, ζούσε ένα μικρό κορίτσι, η Ηλέκτρα, γεμάτη ανησυχίες και περιέργεια για τα πάντα γύρω και πέρα από αυτήν. Πάντα γοητευόταν από τον κόσμο γύρω της και περνούσε ώρες εξερευνώντας τα δάση και τα λιβάδια, αναζητώντας κρυμμένους θησαυρούς και μυστικά.
Μια μέρα, ενώ περιπλανιόταν στο δάσος, η Ηλέκτρα έπεσε πάνω σε ένα αρχαίο βιβλίο που ήταν κρυμμένο κάτω από ένα κουβάρι από χόρτα, φύλλα και κλαδιά. Καθώς άνοιξε τις κιτρινισμένες και υγρές σελίδες, ανακάλυψε ότι ήταν ένας οδηγός για το ξεκλείδωμα των Μυστικών Κλειδιών των Ουρανών – ισχυρή γνώση που είχε περάσει από πολλές γενεές.
Ιστορία Φαντασίας: Ψίθυροι των Άστρων για το Μυστικό του Σύμπαντος
Ανυπομονώντας να μάθει περισσότερα, η Ηλέκτρα εμβάθυνε στο βιβλίο και σύντομα βρέθηκε να έλκεται από ένα κεφάλαιο για την ανάπτυξη της συλλογικής συνείδησης. Το περιεχόμενο την γοήτευσε και ήταν αποφασισμένη να αποκαλύψει τα μυστήρια του.
Καθώς μελετούσε και εξασκούσε όσα διάβαζε, η Ηλέκτρα άρχισε να παρατηρεί μια αλλαγή στον κόσμο γύρω της. Οι άνθρωποι στο χωριό φαίνονταν πιο συνδεδεμένοι, πιο ευγενικοί και πιο κατανοητοί μεταξύ τους. Ήταν σαν να είχε εξαπλωθεί μια νέα αίσθηση ενότητας σε όλη την κοινότητα και η Ηλέκτρα ήξερε ότι είχε παίξει ρόλο σε όλο αυτό.
Ήταν σαν μέσα από το βιβλίο να έβγαιναν αρχέγονες μουσικές που επηρέαζαν τους ανθρώπους γύρω της. Μία συμφωνία που διεύθυνε η ίδια με σκοπό την απόκτηση της συλλογικής συνείδησης. Ήταν μαγεία; Ήταν θαύμα; Δεν ήξερε. Δεν μπορούσε να πει. Δεν την ενδιέφερε. Σημασία είχε το αποτέλεσμα. Ήταν σα να είχε αλλάξει το DNA. Ναι, ήταν να σα να είχαν προστεθεί περισσότεροι έλικες.
Ο δάσκαλος του χωριού που παρατήρησε τις αλλαγές, πλησίασε την Ηλέκτρα και προσπάθησε να μάθει το μυστικό της. Εκείνη του έδειξε το βιβλίο κι αυτός με τη σειρά του το ανέφερε στον παπά του χωριού και τον Δήμαρχο. Ο πρώτος κατηγόρησε το βιβλίο ως σατανικό, ενώ ο δεύτερος είπε πως ήταν τοξικό με σημάδια έντονης χειραγώγησης προς τους πολίτες – επιπλέον ο ένας έχανε πιστούς και ο άλλος ψηφοφόρους.
Ο δάσκαλος υποχρεώθηκε να υποχωρήσει στις απαιτήσεις του παπά και του Δημάρχου, οπότε ξεγέλασαν την Ηλέκτρα και έκλεψαν το βιβλίο για τα Μυστικά Κλειδιά των Ουρανών. Στη συνέχεια το έκαψαν.
Η Ηλέκτρα έκλαψε, ξεφώνισε και θύμωσε. Οι γονείς της προσπάθησαν να την συνεφέρουν και να την πείσουν πως το βιβλίο έβλαπτε τόσο το χωριό όσο και την ίδια. Όμως, όσο κι αν προσπάθησαν δεν μπόρεσαν να ξεριζώσουν το σπόρο που είχε ριζώσει μέσα της.
Ιστορία Φαντασίας: Τα Μεγάλα Μυστικά Κρύβονται Πάντα σε Κοινή Θέα
Η Ηλέκτρα είχε αποστηθίσει το κεφάλαιο που αφορούσε το Μυστικό Κλειδί της Συλλογικής Συνείδησης. Αργότερα, μεγαλώνοντας έγινε δασκάλα, μοιράζοντας τις γνώσεις της και καθοδηγώντας τους άλλους στο δικό τους μονοπάτι προς τη φώτιση.
Πέρασαν χρόνια και το άλλοτε μικρό και απομονωμένο χωριό είχε παρακμάσει και εγκαταλειφθεί. Όμως η νέα γειτονιά στην πόλη όπου ζούσε η Ηλέκτρα είχε μεταμορφωθεί σε μια ακμάζουσα, αρμονική κοινότητα. Μέσω της ανάπτυξης της συλλογικής συνείδησης, οι άνθρωποι είχαν μάθει να συνεργάζονται, να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον και να λαμβάνουν αποφάσεις που ωφελούσαν όλους.
Η ανακάλυψη της Ηλέκτρας είχε δημιουργήσει μια νέα εποχή. Ορισμένοι την αποκαλούσαν “η σοφή των βουνών” με υποτιμητικό vibe. Ωστόσο, είχε ξεκλειδώσει τη δύναμη των μυστικών κλειδιών των ουρανών και η κληρονομιά της έζησε για να παραδοθεί στις επόμενες γενιές
diadrastika
