Ανέκδοτο: Ένας οδηγός επέστρεφε στην Αθήνα όταν είδε μία κότα που έτρεχε με 200
Μια φορά κάποιος οδηγός επέστρεφε στην Αθήνα, οδηγώντας στην Εθνική Οδό Αθηνών – Κορίνθου.
Ξαφνικά εκεί που οδηγούσε αμέριμνος, βλέπει μια κότα να τον προσπερνά. Κοιτάζει το κοντέρ, 120 χιλιόμετρα.
– Μπα, λέει, οφθαλμαπάτη θα είναι.
Επιταχύνει λίγο και εκεί κοντά στα 150, νάσου η κότα.
– Έλα Χριστέ και Παναγιά, τώρα θα σου δείξω εγώ.
Πατάει το γκάζι, 180, η κότα τον ξαναπροσπερνά.
– Έλα Χριστέ και Απόστολε, τι πράμα είναι τούτο;
200 το κοντέρ, η κότα συνεχώς πήγαινε μπροστά. Κοντά στα Μέγαρα, η κότα ελαττώνει ταχύτητα και στρίβει αριστερά. Ο οδηγός, όλο περιέργεια την ακολουθεί.
Βλέπει την κότα να μπαίνει σε ένα ορνιθοτροφείο και ενώ είναι έτοιμη να “παρκάρει” παρατηρεί ότι η κότα έχει τρία πόδια. Μπαίνει κι αυτός στο ορνιθοτροφείο, γεμάτος περιέργεια.
Μόλις περνά την πύλη τον σταματά ένας υπάλληλος.
– Που πάτε κύριε, του λέει.
– Ρε συ φίλε, αυτό κι αυτό, του εξηγεί. Με προσπέρασε με 200, το καταλαβαίνεις;
– Άκου να δεις φιλαράκο, αρχίζει να εξηγεί με τη σειρά του και ο υπάλληλος του ορνιθοτροφίου. Είναι ένα νέο είδος κότας αυτό. Τα αφεντικά το έφεραν από την Αμερική. Τώρα, εδώ, κάνουν εκτροφή μόνο σ΄αυτό το είδος.
– Είναι τουλάχιστον καλό προϊόν; Είναι νόστιμες αυτές η κότες που φέρατε, ρωτά ο οδηγός.
– Ξέρω ‘γω ρε φίλε…
– Γιατί; Δεν σας επιτρέπουν να τις τρώτε;
– Όχι, απλά όταν τις έφεραν αυτές τις κότες-υβρίδια από την Αμερική τα αφεντικά και αγόρασαν το πακέτο σε τιμή ευκαιρίας, από την χαρά τους για το μονοπώλιο που θα είχαν, ξέχασαν να ρωτήσουν κάποια πολύ βασικά πράγματα.
– Όπως;
– Όπως το πως θα τις μαγκώσουμε. Όταν τις έβγαλαν έξω για τροφή δεν φανταζόντουσαν ότι τρέχουν τόσο γρήγορα, έτσι δεν μπορέσαμε ποτέ να πιάσουμε κάποια και να την φάμε!
