Ανέκδοτο: Στο τέλος της σχολικής χρονιάς ο Τοτός και τα υπόλοιπα παιδιά του νηπιαγωγείου πάνε δώρα στην δασκάλα τους
Έχουν μαζευτεί όλα τα παιδάκια γύρω από την δασκάλα και το καθένα κρατάει από ένα κουτάκι που μέσα τους περιέχουν το δώρο που θέλουν να της κάνουν. Ανάμεσά τους είναι και ο Τοτός.
Το πρώτο δωράκι είναι από τον γιο του ανθοπώλη.
Το κουνά η δασκάλα και λέει:
– Στοιχηματίζω ότι ξέρω τι είναι μέσα! Είναι λουλούδια!
– Σωστά, λέει το αγοράκι, μα πως το καταλάβατε;
– Α, είμαι πολύ τυχερή, λέει η δασκάλα.
Το δεύτερο είναι από την κόρη του ζαχαροπλάστη.
Το κρατά ψηλά η δασκάλα, το κουνάει ελαφρά και λέει:
– Στοιχηματίζω ότι και αυτό ξέρω τι είναι. Είναι γλυκά!
– Σωστά, λέει το κοριτσάκι. Αλλά πως το μαντέψατε;
– Α, στην τύχη, λέει η δασκάλα.
Έρχεται και η σειρά του Τοτού. Η δασκάλα είναι αρκετά επιφυλακτική μαζί του, αν και γνωρίζει ότι ο μπαμπάς του έχει κάβα.
Σηκώνει η δασκάλα το κουτί ψηλά, αλλά κάτι στάζει…
Δοκιμάζει η δασκάλα μία σταγόνα:
– Είναι κρασί; ρωτάει.
– Όχι, λέει ο Τοτός συνεπαρμένος που δεν το βρήκε η δασκάλα με την πρώτη.
Η δασκάλα κοιτάει με καχυποψία τον Τοτό, επειδή δεν τον εμπιστεύεται ιδιαίτερα. Ωστόσο, ξαναδοκιμάζει, σχετικά, σίγουρη ότι το δώρο του Τοτού θα πρέπει να είναι κάτι από την κάβα που διατηρεί ο πατέρας του.
– Είναι σαμπάνια; ρώτησε εκείνη διστακτικά.
– Όχι, λέει ο Τοτός ακόμη πιο εντυπωσιασμένος που η δασκάλα του δεν το έβρισκε
Δοκιμάζει μία ακόμα σταγόνα η δασκάλα και λέει:
– Παραιτούμαι…
Ο Τοτός χαρούμενος κρυφογελάει που η δασκάλα δεν κατάφερε να βρει τι είναι το δώρο του, όπως έκανε με τόσα παιδιά, οπότε είναι ικανοποιημένος που για μία ακόμα φορά ξεχώρισε.
– Κρασί, δεν είναι! Σαμπάνια δεν είναι! Μπύρα, δεν είναι! Τι είναι; ρώτησε τελικά εκείνη.
– Είναι ένα κουταβάκι! της απάντησε.
diadrastika.com
