Η περίεργη αποστολή των Ναζί στο Θιβέτ

Πριν από το 2ο Παγκόσμιο πόλεμο και κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι Ναζί ξόδεψαν μεγάλο όγκο πόρων και ανθρώπινου δυναμικού στην προσπάθειά τους να καθορίσουν την προέλευση της αγαπημένης τους Άριας φυλής. Το θεσμικό όργανο που ιδρύθηκε για να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας, καθώς και όλοι οι άλλοι τρόποι αποκρυφιστικών και εσωτερικών σπουδών, ήταν το Ahnenerbe, η οποία ξεκίνησε από τον Χάινριχ Χίμλερ, το 1935. Διεξήγαγαν αρχαιολογικές και πολιτιστικές σπουδές σε ορισμένες χώρες, όπως η Σουηδία, η Φινλανδία, το Ιράκ, η Ανταρκτική, η Πολωνία, η Ελλάδα και, ειδικότερα, το Θιβέτ.

Διαβάστε επίσης: Η πόλη Λάσα του Θιβέτ και η Λας της Λακεδαιμονίας

Σύμφωνα με την mixanitouxronou.gr, όταν το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ ανέλαβε την κυβέρνηση της Γερμανίας, χρηματοδότησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την εξερεύνηση της μυστηριώδους και άγνωστης ακόμα τότε περιοχής του Θιβέτ. Το ενδιαφέρον των Ναζί προήλθε από ένα περίεργο κράμα θεωριών της ιστορικής και γλωσσολογικής επιστήμης, καθώς και απόκρυφων παραδόσεων που εντόπιζαν την κοινή προέλευση των Αρίων από μια ασιατική κοιτίδα. Ιθύνων νους της αποστολής στο Θιβέτ ορίστηκε ο αναγνωρισμένης αξίας εξερευνητής και φυσιοδίφης Ερνστ Σέφερ.

Μετά το 1933 ο Σέφερ εντάχθηκε στο επιστημονικό επιτελείο των SS. Χάρη στη φήμη του και τις προσωπικές του ικανότητες ανελίχθηκε πολύ γρήγορα στην ιεραρχία. Το καλοκαίρι του 1936 ο Σέφερ συναντήθηκε με τον επικεφαλής των SS Χ. Χίμλερ. Οι δύο άνδρες αποφάσισαν την αποστολή στο Θιβέτ. Ο Χίμλερ έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση για τους πολιτισμούς της Ανατολής και ενδιαφερόταν για τη μελέτη της γερμανικής προϊστορίας, καθώς και για τις πιθανές διασυνδέσεις των αρχαίων Γερμανών με την κοινή κοιτίδα των Αρείων. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, οι Γερμανοί ζήτησαν από την βρετανική αποικιακή διοίκηση της Ινδίας να διευκολύνει το έργο της εξερευνητικής αποστολής. Οι Βρετανοί έβλεπαν καχύποπτα την παρουσία Γερμανών στο Θιβέτ, στα όρια της Ινδίας.

Επέτρεψαν ωστόσο τη διέλευση από τη χώρα. Για την πρόσβαση όμως στο Θιβέτ παρέπεμψαν τη γερμανική αποστολή στη θιβετιανή κυβέρνηση. Παράλληλα, προειδοποίησαν την τελευταία να μην επιτρέψει την είσοδο των Γερμανών στα εδάφη της. Η γερμανική αποστολή αναχώρησε στις 18 Απριλίου 1938 από το Βερολίνο. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι έφθασε στην Καλκούτα. Εκεί πληροφορήθηκε ότι η θιβετιανή κυβέρνηση είχε απαγορεύσει την είσοδό τους στη χώρα. Απτόητοι οι Γερμανοί κατευθύνθηκαν βόρεια προς την επαρχία του Σικίμ, που οδηγούσε στο Θιβέτ. Στο Σικίμ προέβησαν σε ανθρωπολογικές μελέτες. Έπειτα εισήλθαν στην πόλη Ντόπτρα του δυτικού Θιβέτ, μετά από άδεια των τοπικών αρχών. Τον Ιούλιο του 1938 επέστρεψαν στο Σικίμ, αναμένοντας απάντηση από τη θιβετιανή κυβέρνηση στο αίτημά τους να εισέλθουν στη χώρα.

Διαβάστε επίσης: Ανάκτορο Ποτάλα, Θιβέτ και «Σιδερένιοι Δράκοντες»

Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου έφθασε η πολυπόθητη άδεια, διάρκειας όμως μόλις 14 ημερών και υπό την προϋπόθεση ότι «δεν θα έβλαπταν τον θιβετιανό λαό και δεν θα σκότωναν οποιοδήποτε πτηνό ή θηλαστικό, ενέργεια που θα έθιγε βαθιά τα θρησκευτικά αισθήματα του θιβετιανού λαού». Τον Ιανουάριο του 1939 οι Γερμανοί εισήλθαν στη Λάσα όπου έγιναν δεκτοί από τον Δαλάι Λάμα. Σύντομα κέρδισαν την εμπιστοσύνη των Θιβετιανών, χάρη στις ιατρικές υπηρεσίες που παρείχαν στον ντόπιο πληθυσμό. Η ευρωπαϊκή ιατρική εκλαμβανόταν ως μαγική ικανότητα από τους κατοίκους της Λάσα. Ως εκ τούτου, επετράπη στην αποστολή η πραγματοποίηση εκτεταμένων ερευνών. Πράγματι ο Σέφερ κατέγραψε ιδιότυπα θρησκευτικά τελετουργικά, ήθη και έθιμα. Μελέτησε την πανίδα και τη χλωρίδα, ενώ επισκέφθηκε αρχιτεκτονικά μνημεία, καθώς και απαγορευμένα ιερά σημεία. Η σχέση εμπιστοσύνης την οποία οικοδόμησε με τους Θιβετιανούς είχε ως αποτέλεσμα τις διαδοχικές παρατάσεις παραμονής της αποστολής.

Τα νέφη ωστόσο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πύκνωναν και η επιδείνωση των γερμανοβρετανικών σχέσεων ανάγκασαν τη γερμανική αποστολή να αναχωρήσει εσπευσμένα από το Θιβέτ, τον Αύγουστο του 1939, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από την εισβολή του Χίτλερ στην Πολωνία. Η αποστολή έγινε δεκτή με τιμές στο Βερολίνο. Από το ογκώδες φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που είχε συλλέξει ο Σέφερ, δημιουργήθηκε και προβλήθηκε το 1942 ένα εθνογραφικό ντοκιμαντέρ με τίτλο το «Μυστικό Θιβέτ». Ωστόσο ήδη από το 1940, ο Χίμλερ είχε απαγορεύσει με μυστική εντολή τη δημοσιοποίηση πρόσθετων στοιχείων για την αποστολή. Η αιτιολόγηση της απαγόρευσης προκάλεσε πολλά ερωτηματικά. Ο αρχηγός των SS ανήγγειλε ότι το κύριο καθήκον της αποστολής στο Θιβέτ ήταν στρατιωτικής και πολιτικής σημασίας και δεν σχετιζόταν τόσο με «την επίλυση επιστημονικών θεμάτων».

Για πολλούς μελετητές η αποστολή ουσιαστικά συνιστούσε ανιχνευτική ενέργεια κατασκοπευτικού περιεχομένου για την προετοιμασία της εξάπλωσης της γερμανικής επιρροής στην Ασία και την παράλληλη υπονόμευση των κυρίαρχων δυνάμεων στην περιοχή, δηλαδή της Σοβιετικής Ένωσης και της Βρετανίας.

Βάλε το email σου στην φόρμα για να λαμβάνεις τα άρθρα μας.

news247.gr / Image by Simon from Pixabay